Współistniejemy

Szacunek do odmienności. Nie lubię słowa tolerancja, ponieważ zakłada ono, że tolerujący jest powyżej tolerowanego. Jest wart więcej niż tolerowany, więc robi mu łaskę, uprzejmość i go toleruje.(…) Lubię słowo „współistnienie”.

Andrzej Seweryn

Szanujemy odmienność. Rozumiemy neuroróżnorodność. W celu wyjaśnienia, czym jest neuróżnorodność, pozwolimy zacytować sobie fragment książki „Książka o człowieku w spektrum autyzmu”, który idealnie oddaje to, jaka idea przyświeca naszej szkole w tym temacie. Zdolności przystosowawcze, myślenie, uczenie się, uwaga, pamięć oraz szereg innych zaawansowanych procesów zarządzanych przez układ nerwowy różnią się u poszczególnych osób. Przyjęło się patrzeć na te różnice pod kątem deficytów. Różnice rozwojowe nie stanowią o dysfunkcji. Deficyty i zasoby uzupełniają się, tworząc spektrum unikalnych perspektyw i mikrokosmosów, które wpływają na siebie i czynią świat bogatszym oraz pełniejszym.

Taka jest właśnie perspektywa humanistyczna – oparta przede wszystkim na szacunku do człowieka i pracy z zasobami, znacznie mniej zaś skoncentrowana na brakach i dysfunkcjach. 

Osoby identyfikujące się jako neuronietypowe to te o odmiennych niż typowe wzorcach neurologicznego i psychologicznego funkcjonowania. Początkowo pojęcie neuroróżnorodność odnosiło się jedynie do osób w spektrum autyzmu. Dziś można tak również określić ADHD, specyficzne trudności w uczeniu się i rozwoju mowy (dysleksję i dysgrafię, dyskalkulię, specyficzne zaburzenia językowe […].

Zapraszamy do szkoły uczniów zarówno neurotypowych, jak i neuronietypowych. O tym, jakie przynosi to korzyści każdej ze stron, mogą Państwo przeczytać na naszej stronie internetowej, gdzie piszemy o edukacji włączającej.